Frank and Nadia

Have you met Frank? He was an extremely rich guy. He had properties everywhere. Then, things went wrong and he lost everything he once owned. But he didn't just lose them, he lost them to Nadia. Kind and compassionate Nadia... He'd really thought that she was different. He couldn't be more wrong. She just took everything and moved on with her life, leaving a wreckage behind. Frank didn't know which was worse, losing everything or Nadia's treachery. He looked ahead and saw nothing but misery. So he did the only thing left for him to do; he told Nadia to stop looking so pleased with herself and swore never to play Monopoly with her again!

Life would be a lot easier if we could just say: 'I'm not playing anymore' when things went terribly wrong, don't you think? Some things only matter while you're still playing. The only way out is to stop playing. A game inside a game and inside...

Comments

  1. ismail yavuz27 November 2016 at 00:30

    Simple and good reminder to all of us who are playing game.

    If you use facebook, then you care about facebook until you stop using facebook..

    If you start to not care about your exams then can you continue to play that game?

    If you start to not care about money, then can you earn money?

    You need another, bigger "game" to play.

    "The life is a game which is won by only those who are believers and doing good things" Aliya Izzetbegovic.

    I ask Allah for understanding the importance of the biggest game(!) that we are playing.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ü. Furkan Yüksel27 November 2016 at 16:33

      Some games, we could stop playing. Others, we have to play, but knowing that they're just games. This doesn't mean they're unimportant, though.

      And don't stop using Facebook, Ismail. Otherwise, who's going to share my posts? :P

      Delete
  2. Muhammed27 November 2016 at 02:09

    He is the same man (but little insider) when you see him (another 'I' in myself) who do not care about anything (just the role that playing in life). If he is another 'I' then this is not playing game. So what is it?
    İngilizce anlatamayacağım sanırım. Hayatı oyun olarak görmek güzel fakat oyuna çevirmek başka.. İsmailin işaret ettiği şey oyuna çevirmek gibi. Oyuna çevirmeden önce oyun olarak görebilmeli. Sonra oyun olarak göreni görmeli..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ü. Furkan Yüksel27 November 2016 at 16:45

      I didn't even understand the Turkish :) You speak in riddles, Guncu. By 'turning life into a game', do you mean 'not caring about anything'? So you mean that we shouldn't lose ourselves by following our greed; but at the same time, we should care, because some things in life are important?

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Aralıklı Tekrar Sistemi (Spaced Repetition System) ve Anki

Image
Bloga verdiğim uzun bir aradan sonra bir tanıtım yazısıyla karşınızdayım. Bu yazı hem yazageldiğim konulardan farklı olması, hem de Türkçe olması sebebiyle bu blogun formatından ayrışıyor. Ancak, bloga başlarken belirlediğim hedefe ulaştığım için bir mahzur görmüyorum. Bu yazıyı özelde YLSY bursiyeri olup ömür boyu öğrenme yoluna girmiş meslektaşlarım, ve Tıpta Uzmanlık Sınavına hazırlanan arkadaşım Seyfullah adına (kendisine çok faydalı olacak bu sistemi kullanmaya ısrarlarıma rağmen başlamadığı için, belki bu atıf vesilesiyle başlar umuduyla), genelde de bir şeyler öğrenmeye çalışan herkes adına yazıyorum. Yazının temel konusu ‘nasıl daha etkili öğrenebiliriz’. Kısaca iki şeyden bahsedeceğim: Aralıklı Tekrar Sistemi (Spaced Repetition System) ve bu sistemi uygulayan Anki uygulaması. Yukarıdaki eğrinin farklı sürümleri var, ama hepsinin söylediği şey aynı: tekrar etmediğimiz, kullanmadığımız bilgiyi unutuyoruz. Yeni öğrendiğimiz bir bilgiyi yaklaşık 7 gün hiç tekrar etmezsek t...
Read more

Tepe

Emin durup sırtında taşıdığı odun parçalarını yere koydu ve kasabanın ucundaki tepeye doğru baktı. Arkadan gelen arkadaşı Emin'in yanında durdu ve,  -Ne oldu, neden durdun? -Sanki bir ışık gördüm.  Arkadaşı Emin'in baktığı yöne doğru baktı ve, -Nerede, tepede mi?   -Evet.   -Emin misin? Oraya kimse çıkmaz ki.   Emin bir süre daha tepeye baktıktan sonra,  -Bilmem, belki de yanlış görmüşümdür. Neyse, hadi şu odunları kasabaya götürelim de biraz ısınalım, bu akşam hava çok soğuk.  Böylelikle, yağan karın da etkisiyle yerdeki karların içinde kaybolmaya başlayan odun parçalarını tekrar sırtlarına yükleyip kasabanın yolunu tuttular.   ----------------------------------- Yine bir akşam üzeri, Emin ve arkadaşı topladıkları odunlarla kasabaya dönerlerken, Emin aynı yerde durdu. Arkadaşı,  -Yine mi ışık?   -Hayır, duymuyor musun?   -Neyi?   -Kahkahalar...   -Ben rüzgardan başka bir şey duymuyo...
Read more

THE SKY IS BLUE: STORIES (My New Book)

Image
  Check the book here     My book is published! There are seven stories inside. Here is my favorite story -the one that gave the book its name: THE SKY IS BLUE LEIB’S BEEN EXERTING ALL HIS WILL TO KEEP HIS EYELIDS OPEN. How could something so thin and small feel this heavy? Such a waste, too. All this effort to stay awake… It could be used for something productive… like sleeping. Even the wooden bench he was sitting on wouldn't bother him. He could just curl up and… No, maybe it would bother him. The bit right in the middle that's been poking at his leg would probably ruin his sleep. He wished he'd taken the instructions more seriously, and carved the wood evenly. That’d seemed like a waste too, making your own bench… Why can't we use the benches of the graduating students, he'd asked. Something about not taking anything for granted, the instructors had said.      Speaking of instructors… What's the old goat been yapping about? Leib could see In...
Read more